ตำนานนางพญางูขาว
นางพญางูขาว (อังกฤษ: Legend of the
White Snake, Madame White Snake, Lady White Snake ; จีนตัวเต็ม: 白蛇傳; จีนตัวย่อ: 白蛇传) เป็นนิทานพื้นบ้านของชาวเมืองหังโจว หรือหางโจว
ถูกนำไปดัดแปลงเป็นภาพยนตร์หลายครั้ง อีกทั้งยังเคยถูกสร้างเป็นภาพยนตร์อะนิเมะ
ซึ่งถือเป็นภาพยนตร์อะนิเมะเรื่องยาวเรื่องแรกของญี่ปุ่นด้วย
ประวัติการประพันธ์
ภาพวาดตำนานนางพญางูขาว จากพระราชวังฤดูร้อน ในกรุงปักกิ่ง
นางพญางูขาวปรากฏโฉมครั้งแรกในวรรณกรรม
จองจำงูขาวชั่วนิรันดร์ในเจดีย์เหลยเฟิง (白娘子永鎮雷峰塔) ในบันทึกจิ่งซื่อทงเหยียน (警世通言) ของเฝิง เมิ่ง หลง (馮夢龍) โดยบันทึกดังกล่าวถูกค้นพบในระหว่างยุคราชวงศ์หมิง (ค.ศ. 1368 - ค.ศ. 1644)นางพญางูขาว
กล่าวถึงเรื่องราวของบัณฑิตหนุ่มที่ตกหลุมรักสตรีผู้โสภานางหนึ่ง
สตรีผู้นี้แท้จริงแล้วเป็นปิศาจงูขาวที่จำแลงกายมา
พระเถระมีความต้องการช่วยเหลือบัณฑิตหนุ่มให้พ้นจากการดูดกลืนวิญญาณของปิศาจงูขาว
จึงได้ต่อสู้กับปิศาจงูขาว และจับนางไปจองจำไว้ใต้เจดีย์เหลยเฟิง (ฟ้าคำรณ)
เมื่อกาลเวลาผ่านไป ได้มีการเพิ่มเติมเสริมแต่งรายละเอียดต่างๆ
มากขึ้น โดยนางพญางูขาวได้กลายเป็นตำนานความรักอันลึกซึ้งระหว่างบัณฑิตหนุ่ม
กับปิศาจงูขาว ซึ่งบำเพ็ญตบะมาเป็นระยะเวลากว่า 1,000 ปี
ได้จำแลงกายเป็นมนุษย์ในรูปของหญิงสาวที่มีรูปร่างหน้าตางดงาม มีนามว่า ไป๋ซู่เจิน
ความรักของทั้งสองถูกขัดขวางโดยพระเถระฝาไห่ (ธรรมสาคร)
เนื่องจากความรักระหว่างคนกับปิศาจไม่อาจอยู่ร่วมกันได้ เพราะผิดกฎสวรรค์ แต่ละเรื่องราวก็มีตอนจบและรายละเอียดอื่นๆ
แตกต่างกันออกไปเช่นเดียวกัน เช่น
บางเรื่องกล่าวว่างูขาวเป็นสัตว์เลี้ยงที่บัณฑิตเลี้ยงไว้ขณะยังเป็นร่ำเรียนหนังสือ
หรือบางเรื่องก็เล่าว่าบัณฑิตหนุ่มถูกขับไล่จากสวรรค์ให้ลงมาเป็นมนุษย์ธรรมดา
หรือแม้แต่บัณฑิตหนุ่มเคยช่วยชีวิตงูขาวเอาไว้
งูขาวจึงจำแลงกายกลับมาตอบแทนบุญคุณก็มี
ส่วน เสี่ยวชิง ซึ่งเป็นตัวละครที่ถูกเพิ่มเติมขึ้นมา
ก็มีการกล่าวถึงในแง่มุมที่แตกต่างกันออกไปเช่นกัน โดยมีทั้งเป็นงูเขียว งูดำ
หรือแม้แต่ปลาไน ซึ่งบทบาทของเสี่ยวชิงจะมาในรูปแบบของผู้ช่วยที่ใกล้ชิดของไป๋ซู่เจิน
อาจเป็นน้องสาว หรือคนรับใช้
แหล่งอ้างอิง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น